ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ - ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

 

Ὃν ἐκήρυξεν Ἀμνὸν Ἡσαΐας, ἔρχεται ἐπὶ σφαγὴν ἑκούσιον, καὶ τὸν νῶτον δίδωσιν εἰς μάστιγας, τὰς σιαγόνας εἰς ῥαπίσματα, τὸ δὲ πρόσωπον οὐκ ἀπεστράφη, ἀπὸ αἰσχύνης ἐμπτυσμάτων, θανάτῳ δὲ ἀσχήμονι καταδικάζεται, πάντα ὁ ἀναμάρτητος ἑκουσίως καταδέχεται, ἵνα πᾶσι δωρήσηται τὴν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν.

Μυσταγωγῶν σου Κύριε τοὺς Μαθητάς, ἐδίδασκες λέγων. Ὦ φίλοι, ὁρᾶτε, μηδεῖς ὑμᾶς χωρίσει μου φόβος· εἰ γὰρ πάσχω, ἀλλ' ὑπὲρ τοῦ Κόσμου· μὴ οὖν σκανδαλίζεσθε ἐν ἐμοί· οὐ γὰρ ἦλθον διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχήν μου, λύτρον ὑπὲρ τοῦ Κόσμου. Εἰ οὖν ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε, ἐμὲ μιμεῖσθε· ὁ θέλων πρῶτος εἶναι, ἔστω ἔσχατος, ὁ δεσπότης, ὡς ὁ διάκονος· μείνατε ἐν ἐμοί, ἵνα βότρυν φέρητε· ἐγὼ γάρ εἰμι τῆς ζωῆς ἡ ἄμπελος.

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ - ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ο ΝΥΜΦΙΟΣ

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

Ὢ μακαρίων χειρῶν, ὢ τριχῶν καὶ χειλέων, τῶν τῆς σώφρονος Πόρνης! αἷς ἐπέχεε Σωτήρ, τὸ μύρον πρὸς σοὺς πόδας, ἐκμασσομένη αὐτούς, πυκνῶς καταφιλοῦσα, ανακειμένῳ. 

Χεῖρες ἐμοὶ ῥυπαραί, χείλη πόρνης ἐν ἐμοί, ἄναγνός μου ὁ βίος, ἐφθαρμένα τὰ μέλη, ἀλλ' ἄνες μοι καὶ ἄφες, βοᾷ Πόρνη τῷ Χριστῷ.

 

Ἐπιστᾶσα ἡ Γυνὴ πρὸς τοὺς πόδας σου Σωτήρ, ἐπέχεε τὸ μύρον, εὐωδίας πληροῦσα καὶ μύρου πληρουμένη, τοῦ τῶν ἔργων ἱλασμοῦ.

 

Ἀρωμάτων εὐπορῶ, ἀρετῶν δὲ ἀπορῶ, ἃ ἔχω σοι προσάγω, δὸς αὐτὸς ἅπερ ἔχεις καὶ ἄνες μοι καὶ ἄφες, βοᾷ Πόρνη τῷ Χριστῷ.


Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ. δ'

Ποίημα Κασσιανὴς Μοναχῆς

Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα Γυνή, τὴν σὴν αἰσθομένη Θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν, ὀδυρομένη μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει. Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι, ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος, ἔρως τῆς ἁμαρτίας. Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων, ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ· κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας, ὁ κλίνας τοὺς οὐρανούς, τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει· καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν, τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις, ὧν ἐν τῷ Παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν, κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη. Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους, τίς ἐξιχνιάσει ψυχοσῶστα Σωτήρ μου; Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος.

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ - ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ο ΝΥΜΦΙΟΣ

 

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΣΠΕΡΑΣ

Τὶ ῥαθυμεῖς ἀθλία ψυχή μου; τί φαντάζῃ ἀκαίρως μερίμνας ἀφελεῖς; τί ἀσχολεῖς πρὸς τὰ ῥέοντα; ἐσχάτη ὥρα ἐστὶν ἀπ΄ ἄρτι, καὶ χωρίζεσθαι μέλλομεν τῶν ἐνταῦθα, ἕως καιρὸν κεκτημένη, ἀνάνηψον κράζουσα· Ἡμάρτηκά σοι Σωτήρ μου, μὴ ἐκκόψῃς με, ὥσπερ τὴν ἄκαρπον συκῆν, ἀλλ' ὡς εὔσπλαγχνος Χριστέ, κατοικτείρησον, φόβῳ κραυγάζουσαν· Μὴ μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ.

 

Τὸν Νυμφίον ἀδελφοὶ ἀγαπήσωμεν, τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν εὐτρεπίσωμεν, ἐν ἀρεταῖς ἐκλάμποντες καὶ πίστει ὀρθῇ, ἵνα ὡς αἱ φρόνιμοι, τοῦ Κυρίου παρθένοι, ἕτοιμοι εἰσέλθωμεν, σὺν αὐτῷ εἰς τοὺς γάμους· ὁ γὰρ Νυμφίος δῶρον ὡς Θεός, πᾶσι παρέχει τὸν ἄφθαρτον στέφανον.

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ - ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ο ΝΥΜΦΙΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ

Τὰ Πάθη τὰ σεπτά, ἡ παροῦσα ἡμέρα, ὡς φῶτα σωστικά, ἀνατέλλει τῷ Κόσμῳ· Χριστὸς γὰρ ἐπείγεται, τοῦ παθεῖν ἀγαθότητι, ὁ τὰ σύμπαντα, ἐν τῇ δρακὶ περιέχων, καταδέχεται, ἀναρτηθῆναι ἐν ξύλῳ, τοῦ σῶσαι τὸν ἄνθρωπον.

 

Τῶν παθῶν τοῦ Κυρίου τὰς ἀπαρχάς, ἡ παροῦσα ἡμέρα λαμπροφορεῖ. Δεῦτε οὖν φιλέορτοι, ὑπαντήσωμεν ᾄσμασιν· ὁ γὰρ Κτίστης ἔρχεται, σταυρὸν καταδέξασθαι, ἐτασμούς καὶ μάστιγας, Πιλάτῳ κρινόμενος· ὅθεν καὶ ἐκ δούλου ῥαπισθεὶς ἐπὶ κόρης· τὰ πάντα προσίεται, ἵνα σώσῃ τὸν ἄνθρωπον. Διὰ τοῦτο βοήσωμεν· Φιλάνθρωπε Χριστὲ ὁ Θεός, τῶν πταισμάτων δώρησαι τὴν ἄφεσιν, τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει, τὰ ἄχραντα Πάθη σου.

Ἑτοίμαζε Ἰουδαία τοὺς Ἱερεῖς σου, εὐτρέπιζε τὰς χεῖρας πρὸς θεοκτονίαν. Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε πραΰς, καὶ ἥσυχος ἐπὶ τὸ Πάθος, ἀμνὸς ὑπάρχων καὶ ποιμὴν ἡμῶν, Χριστός ὁ Βασιλεὺς Ἰσραήλ.

 

Ὑπόδεξαι Ἰουδαία τὸν Βασιλέα· ἰδοὺ γὰρ πρὸς τὸ Πάθος, ἔρχεται ἑκουσίως, ἵνα πάθῃ καὶ σώσῃ, τοὺς κράζοντας ἀκαταπαύστως· Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, Σταυρῷ σῶσαι τὰ σύμπαντα.

 

Θεολογία Διαλεγόμενη - Εκδήλωση στην Κοζάνη

Τη  Δευτέρα 4 Απριλίου 2011 το περιοδικό ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟΝ, της Ιερ.Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, σε συνεργασία με την ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, διοργάνωσε ημερίδα με θέμα: Θεολογία διαλεγόμενη - Το έργο και οι εκδόσεις της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών.

Τις εργασίες της ημερίδας χαιρέτισαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ.Παύλος και ο συντονιστής της Ακαδημίας κ. Παντελής Καλαϊτζίδης.
    Ο Σεβασμιότατος στο χαιρετισμό του αναφέρθηκε στην αγωνία τόσο της Ακαδημίας όσο και του περιοδικού «Λειμωνάριον» να αφουγκράζεται το σύγχρονο θεολογικό  προβληματισμό και να δίνει τη δυνατότητα μιας σοβαρής θεολογικής σπουδής στο εκκλησιαστικό σώμα.
    Ο κ. Καλαϊτζίδης στο χαιρετισμό του τόνισε πως η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών λειτουργεί, εδώ και 10 χρόνια, ως ένα ανοιχτό εργαστήρι σκέψης και διαλόγου της Εκκλησίας με τη διανόηση και την κοινωνία, οργανώνοντας με τη μορφή του ανοιχτού πανεπιστημίου ετήσιους θεματικούς κύκλους σπουδών, σεμινάρια, διεθνή συνέδρια και εκδόσεις. Ο κ. Καλαϊτζίδης αναφέρθηκε στα θέματα τα οποία μελέτησε η Ακαδημία τα παρελθόντα έτη και ιδιαίτερα στο πρόγραμμα της φετινής χρονιάς. Στο πλαίσιο των συγκαιρινών προκλήσεων οικονομικών- κοινωνικών  διερευνάται  ποιός ο ρόλος της Εκκλησίας στην εδραίωση της παγκόσμιας ειρήνης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

     

Στην ημερίδα εισηγήθηκαν οι:
α. Ο κ. Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.
β. Ο κ.Παναγιώτης Βολάκης, εκπαιδευτικός θεολόγος υπ. Διδ.Αγιολογίας και
γ. Ο κ.Θεόφιλος Αμπατζίδης, εκπαιδευτικός θεολόγος υπ. Διδ.Θεολογίας.

     Ο κ.Κωνσταντίνου στην εισήγησή του έκανε μια ιστορική αναδρομή του διαλόγου της εκκλησίας με το θεολογικό χώρο ξεκινώντας απότη γνωστή εγκύκλιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου το 1920 μέχρι το συνέδριο της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών με θέμα: «Αναταράξεις στη μεταπολεμική θεολογία. Η Θεολογία του ‘60».

    Ο κ. Βολάκης τόνισε πως η ίδρυση και η λειτουργία της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών μεταξύ άλλων και την ανάγκη κοινωνίας και ανατροφοδότησης των Θεολόγων και παρουσίασε τα πρακτικά των προγραμμάτων δύο ακαδημαϊκών ετών. Του 2000-2001 με θέμα εκκλησία και εσχατολογία, και του 2003-2004 με θέμα «Φύλο και Θρησκεία- Η θέση της γυναίκας στην Εκκλησία».

Ο κ.Βολάκης τόνισε τη σημασία της ενασχόλησης της Ακαδημίας με πρώτο θέμα την εσχατολογική κατανόηση της εκκλησίας και το καίριο ερώτημα για την ταυτότητά της και την παράδοξη και  αντινομική θέση των χριστιανών μέσα στον κόσμο και την Ιστορία. Η διάκριση του φύλου στην Εκκλησία, το δεύτερο θέμα, που παρουσίασε ο κ.Βολάκης επαναπροσδιορίζεται μέσα από την εσχατολογική δυναμική της Εκκλησίας. Η ‘εν Χριστώ’ ενότητα νοείται ως συμμετοχή όλων στη ζωή της κοινότητας με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και χαρίσματά τους.
     Ο κ.Αμπατζίδης παρουσίασε τα θέματα «Ορθοδοξία και Νεωτερικότητα» και «Ισλάμ και φονταμενταλισμός- ορθοδοξία και παγκοσμιοποίηση». Ο κ.Αμπατζίδης τόνισε ότι τα θέματα αυτά είναι συνέχεια της εσχατολογικής προβληματικής της Ακαδημίας και οτι ο διάλογος ορθοδοξίας και νεωτερικότητας παραμένει ουσιαστικά ζητούμενο και ένα καίριο ζήτημα σήμερα είναι ο ρόλος της ορθόδοξης χριστιανικής Εκκλησίας στη νεωτερικότητα. Η προσπάθεια της Ακαδημίας για το διάλογο θεολόγων και κοσμικών διανοουμένων και το άνοιγμα της τοπικής Εκκλησίας της Δημητριάδος στη θύραθεν διανόηση αποτελεί μία από τις ελάχιστες προσπάθειες υπέρβασης της αμοιβαίας άγνοιας  και καχυποψίας προκειμένου να διερευνηθεί, αν υπάρχει ριζική ασυμβατότητα των δύο μεγεθών (ορθοδοξίας και νεωτερικότητας) ή αν αντίθετα ιστορικές συγκυρίες στάθηκαν εμπόδιο στο διάλογο και τη συνάντησή τους.
     Την εκδήλωση έκλεισε με παρέμβασή του ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, ο οποίος ευχαρίστησε το Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης κ.Παύλο για τη συνεργασία αυτή, και υπογράμμισε το χρέος όλων μας για την πορεία της θεολογίας, η οποία καλείται, σε κάθε εποχή και ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης, να λειτουργήσει ως η προφητική φωνή για την επανεύρεση της αυτοσυνειδησίας της Εκκλησίας.

 
Η Συντονιστική Επιτροπή του «Λειμωναρίου» και
η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών